Filtrowanie dużych interfejsów użytkownika

Bogate mechanizmy rozszerzeń w środowisku roboczym oferują wiele możliwości wnoszenia elementów do interfejsu użytkownika platformy przy użyciu modułów dodatkowych. Jednak z rozszerzalnością mogą też wiązać się pewne problemy. Bogaty zestaw funkcji wnoszonych przez różnych programistów może jednocześnie utrudniać nowemu użytkownikowi nawigowanie przez rozbudowane menu i strony preferencji. W miarę dojrzewania platformy Eclipse oczywista stała się konieczność opracowania mechanizmów filtrujących, które pomogłyby zredukować niepotrzebne elementy interfejsu użytkownika oraz poprowadzić użytkownika do czynności, które chce on wykonać.

Mechanizmy działań i kontekstu rozwiązały problem zbyt wielu elementów w interfejsie użytkownika: