Platforma Eclipse udostępnia kilka strategii zapewniających obsługę instalacji wielodostępnych. Każda strategia spełnia wymagania określonego scenariusza. W niniejszym dokumencie przedstawiono te strategie oraz zalecenia dotyczące ich użycia. Dokument ten jest przeznaczony dla inżynierów produktu, którzy konfigurują produkt oparty na platformie Eclipse w celu dystrybucji, administratorów systemu, którzy konfigurują produkty oparte na platformie Eclipse do użytku w sieci, a także dla programistów zainteresowanych tworzeniem modułów dodatkowych, które będą pracowały prawidłowo w przypadku takich konfiguracji.
Ostatnia aktualizacja: 17 czerwca 2005
Jak opisano w temacie Opcje środowiska wykonawczego platformy Eclipse, istnieją trzy różne położenia, które są ważne w kontekście wdrażania platformy Eclipse w przypadku instalacji wielodostępnej:
Zanim platforma Eclipse zostanie uruchomiona po raz pierwszy, obszar konfiguracji jest praktycznie pustym katalogiem. To położenie zostaje stopniowo zapełnione przez środowisko wykonawcze Eclipse i inne moduły dodatkowe. Odbywa się to w trakcie kolejnych sesji w środowisku Eclipse. Większość metadanych zachowywanych przez środowisko wykonawcze Eclipse (np. zależności modułów dodatkowych i rejestr rozszerzeń) jest zapisywanych w czasie zamykania pierwszej sesji. Jeśli nie zostaną dokonane żadne zmiany w zestawie zainstalowanych modułów dodatkowych, w czasie kolejnych sesji nie będą zapisywane żadne dane. Można stwierdzić, że konfiguracja została zainicjowana. Kiedy konfiguracja jest w tym stanie, możliwe jest nawet ustawienie obszaru konfiguracji tylko do odczytu. Jest to przydatne w różnych scenariuszach, na przykład w przypadku współużytkowanej konfiguracji (więcej informacji na ten temat można znaleźć poniżej).
Opcja wiersza komend -initialize
umożliwia zainicjowanie obszaru konfiguracji bez
potrzeby uruchamiania aplikacji Eclipse. Procedura inicjowania wymusza utworzenie wszystkich metadanych,
które są zapisywane w położeniu konfiguracji w czasie pierwszej sesji środowiska Eclipse. W obszarze
konfiguracji przechowywane są jednak również inne pliki, tworzone tylko w razie potrzeby. Przykłady:
Platform.asLocalURL(URL)
. Jeśli więc adres URL odwołuje się do pliku znajdującego się w pliku JAR,
zostanie on wyodrębniony do systemu plików w obszarze konfiguracji. Od tej chwili kolejne wywołania metody
Platform.asLocalURL()
będą mogły znaleźć żądany plik, przez co nie będzie konieczne ponowne
wyodrębnianie tego pliku. Podobny (a tak naprawdę oryginalny) scenariusz jest związany z użyciem
metody Platform.asLocalURL
. W jego wyniku zdalna treść (na przykład plik dostępny poprzez adres
URL typu http) staje się dostępna lokalnie.W takich przypadkach (a także w innych sytuacjach związanych z użyciem modułów dodatkowych innych firm) procedura inicjowania może nie być wystarczająca, aby w pełni zainicjować obszar konfiguracji. W dalszym ciągu konieczne będzie dokonanie zapisu do obszaru konfiguracji, ale ta potrzeba znika po odwiedzeniu w aplikacji wszystkich ścieżek wykonywania, które powodują utworzenie plików w obszarze konfiguracji. Dopiero po wykonaniu wszystkich tych czynności można powiedzieć, że obszar konfiguracji został w pełni zainicjowany, a zapis w tym położeniu nie będzie już konieczny do uruchomienia platformy Eclipse.
Jest to scenariusz z pojedynczym użytkownikiem. Instalacja platformy Eclipse jest używana przez jednego użytkownika, który ma pełne uprawnienia dostępu do niej. Położenie obszaru konfiguracji jest domyślnie ustawiane na katalog konfiguracyjny w położeniu instalacji.
Procedura konfigurowania tego scenariusza wymaga tylko upewnienia się, że użytkownik ma pełne prawa do położenia instalacji.
W tym scenariuszu pojedynczy obszar instalacji jest współużytkowany przez wielu użytkowników. Katalog "configuration" w obszarze instalacji stanowi katalog główny tylko dla pliku config.ini dostarczanego wraz z produktem (nie jest on inicjowany). Każdy użytkownik ma własne, lokalne i autonomiczne położenie konfiguracji.
Konfiguracja tego scenariusza wymaga ustawienia obszaru instalacji jako dostępnego tylko do odczytu dla zwykłych użytkowników. Uruchomienie platformy Eclipse przez użytkownika powoduje automatyczne ustawienie obszaru konfiguracji na katalog w katalogu głównym użytkownika. Jeśli nie zostanie to wykonane, wszyscy użytkownicy będą korzystali z tego samego położenia jako obszaru konfiguracji, co nie jest obsługiwane.
W tym scenariuszu użytkownicy współużytkują nie tylko obszar instalacji, ale także główny obszar konfiguracji. Domyślnie użytkownicy w dalszym ciągu mają prywatne obszary konfiguracji z możliwością zapisu. Prywatny obszar konfiguracji użytkownika jest przekazywany do konfiguracji głównej i nie zawiera żadnych interesujących danych, jeśli konfiguracja główna nie została w pełni zainicjowana, a także jeśli nie dokonano zmian w zestawie modułów dodatkowych do zainstalowania.
W tym scenariuszu administrator systemu inicjuje konfigurację główną (zwykle w położeniu instalacji) i upewnia się, czy obszary instalacji i konfiguracji są dostępne tylko do odczytu dla użytkowników. Kiedy użytkownik uruchamia produkt oparty na platformie Eclipse ze współużytkowanego położenia instalacji, następuje automatyczne obliczenie i zainicjowanie lokalnego obszaru konfiguracji, ponieważ użytkownik nie ma uprawnień zapisu do obszaru konfiguracji w obszarze instalacji.
Im w większym stopniu została zainicjowana konfiguracja współużytkowana, tym mniejsza potrzeba tworzenia plików w konfiguracji lokalnej.
Domyślne położenie dla prywatnego obszaru konfiguracji to:
<katalog_główny_użytkownika>/.eclipse/<identyfikator_produktu>_<wersja_produktu>/configuration
Katalog główny użytkownika jest określany na podstawie właściwości systemowej Java user.home
.
Identyfikator i wersja produktu są pobierane z pliku znacznika produktu .eclipseproduct
w katalogu instalacji platformy Eclipse.
Obszar konfiguracji inny niż domyślny można zdefiniować, ustawiając właściwość systemową
osgi.configuration.area
.
Właściwość ta może zostać ustawiona przez użytkownika końcowego, ale wygodniej jest ustawić ją
w pliku launcher.ini lub w pliku config.ini
w położeniu konfiguracji podstawowej.
Moduły dodatkowe można instalować w konfiguracji współużytkowanej lub usuwać z niej. Stan użytkowników zostanie wyrównany z tymi zmianami przy kolejnym uruchomieniu platformy Eclipse. Należy upewnić się, że użytkownicy korzystający z konfiguracji współużytkowanej jako konfiguracji głównej nie uruchomili platformy Eclipse.
Użytkownicy mogą modyfikować swoje obszary konfiguracji, instalując moduły dodatkowe. Nie powoduje to żadnych zmian w konfiguracji współużytkowanej, przez co zmiany nie będą widoczne dla innych użytkowników. Nie można usunąć modułów dodatkowych skonfigurowanych na poziomie konfiguracji współużytkowanej. Usunięcie takich modułów spowoduje ich ponowne zainstalowanie przy kolejnym uruchomieniu platformy.