Akcje menu Refaktoryzacja

Komendy menu Refaktoryzacja:

Nazwa

Funkcja

Skrót klawiaturowy

Zmień nazwę

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Zmiana nazwy, które umożliwia zmodyfikowanie nazw wybranych elementów i (jeśli zostanie włączona odpowiednia opcja) poprawienie wszystkich odwołań do elementów (również w innych plikach). Refaktoryzacja ta jest dostępna dla metod, parametrów metod, pól, zmiennych lokalnych, typów, parametrów typów, stałych typu wyliczeniowego, jednostek kompilacji, pakietów, folderów źródłowych, projektów oraz wybranego tekstu rozpoznanego jako jeden z tych typów elementów. 

Alt + Shift + R

Przenieś

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przenoszenie, które umożliwia przeniesienie wybranych elementów i (jeśli odpowiednia opcja jest dostępna) poprawienie wszystkich odwołań do tych elementów (również w innych plikach). Refaktoryzacja ta jest dostępna dla pojedynczej metody instancji (którą można przenieść do komponentu), jednej lub kilku metod static, pól static, typów, jednostek kompilacji, pakietów, folderów źródłowych i projektów, a także dla zaznaczonego tekstu, który zostanie rozpoznany jako jeden z tych typów elementów. 

Alt + Shift + V
Zmień sygnaturę metody

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Zmiana sygnatury metody. W oknie tym można zmienić nazwy parametrów, typy parametrów, kolejność parametrów, a także zaktualizować wszystkie odwołania do odpowiedniej metody. Ponadto okno to umożliwia usuwanie i dodawanie parametrów oraz zmianę typu zwracanej wartości metody i jej widoczność. Refaktoryzację tę można stosować do metod lub zaznaczonego tekstu, który został rozpoznany jako metoda. 

 
Przekształć klasę anonimową w zagnieżdżoną

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przekształcanie klasy anonimowej w zagnieżdżoną. Umożliwia przekształcenie anonimowej klasy wewnętrznej w klasę składową. Refaktoryzację tę można stosować do anonimowych klas wewnętrznych.

 
Przenieś typ składowy do nowego pliku

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przenoszenie typu składowego do nowego pliku. Umożliwia utworzenie nowej jednostki kompilacji Java dla wybranego typu składowego, aktualizując wszystkie odwołania odpowiednio do potrzeb. W przypadku typów składowych innych niż static w razie potrzeby dodawane jest pole, które umożliwia dostęp do wcześniejszej instancji obejmującej. Refaktoryzację tę można stosować do typów składowych lub do zaznaczonego tekstu rozpoznanego jako typ składowy.

 
Przenieś do podklasy

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przenoszenie do podklasy. Umożliwia przeniesienie zbioru metod i pól z danej klasy do jej podklas. Refaktoryzację tę można stosować do jednej lub kilku metod i pól zadeklarowanych w tym samym typie lub do zaznaczonego tekstu wewnątrz pola albo metody. 

 

Przenieś do nadklasy

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przenoszenie do nadklasy. Przenosi pole lub metodę do nadklasy danej klasy deklarującej lub (w przypadku metod) deklaruje metodę jako metodę abstract w nadklasie. Refaktoryzację tę można stosować do jednej lub kilku metod, pól i typów składowych zadeklarowanych w tym samym typie lub do zaznaczonego tekstu wewnątrz pola, metody albo typu składowego. 

 
Wyodrębnij interfejs

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wyodrębnianie interfejsu. Tworzy nowy interfejs ze zbiorem metod i powoduje zaimplementowanie tego interfejsu przez wybraną klasę, opcjonalnie zmieniając odwołania do klasy na odwołania do nowego interfejsu w miejscach, gdzie jest to możliwe. Refaktoryzację tę można stosować do typów.

 
Uogólnij typ

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Uogólnianie typu. W oknie tym można wybrać nadtyp bieżącego typu odwołania. Jeśli typ odwołania może zostać bezpiecznie zmieniony na nowy typ, jest on zmieniany. Ta refaktoryzacja może być stosowana dla odwołań do typów i deklaracji pól, zmiennych lokalnych oraz parametrów o typach referencyjnych.

 
Użyj nadtypu tam, gdzie to możliwe

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Używanie nadtypu tam, gdzie to możliwe. Zastępuje wystąpienia danego typu jednym z jego nadtypów, identyfikując najpierw miejsca, w których tego rodzaju zastąpienie jest możliwe. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla typów.

 
Ustal argumenty typu ogólnego

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Ustalanie argumentów typu ogólnego. Zastępuje wystąpienia typu surowego typów ogólnych na typy sparametryzowane, identyfikując najpierw miejsca, w których tego rodzaju zastąpienie jest możliwe. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla projektów, pakietów i typów.

 
Wstaw Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wstawianie. Wstawia zmienne lokalne, metody lub stałe. Refaktoryzacja ta jest dostępna w metodach, polach static final i zaznaczonym tekście rozpoznanym jako metoda, pole static final lub zmienna lokalna. Alt + Shift + I
Wyodrębnij metodę Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wyodrębnianie metody. Tworzy nową metodę zawierającą aktualnie wybrane instrukcje lub wyrażenie i zastępuje zaznaczenie odwołaniem do tej nowej metody. Aby uzyskać poprawny zakres wyboru, można użyć opcji Rozwiń wybór do z menu Edycja.
Ta opcja przydaje się do oczyszczania długich, zagmatwanych lub zbyt skomplikowanych metod. 
Alt + Shift + M
Wyodrębnij zmienną lokalną

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wyodrębnianie zmiennej. Tworzy nową zmienną przypisaną do aktualnie wybranego wyrażenia i zastępuje zaznaczenie odwołaniem do tej nowej zmiennej. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla zaznaczonego tekstu rozpoznanego jako zmienna lokalna. Aby uzyskać poprawny zakres wyboru, można użyć opcji Rozwiń wybór do z menu Edycja.

Alt + Shift + L
Wyodrębnij stałą

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wyodrębnianie stałej. Tworzy pole static final na podstawie zaznaczonego wyrażenia i podstawia odwołanie do tego pola, opcjonalnie przebudowując inne miejsca, w których występuje to samo wyrażenie. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla pól static final i zaznaczonego tekstu rozpoznanego jako pole static final.

 
Wprowadź fabrykę

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wprowadzanie fabryki. Zostanie utworzona nowa metoda fabryczna, która wywoła wybrany konstruktor i zwróci utworzony obiekt. Wszystkie wywołania danego konstruktora zostaną zastąpione wywołaniami nowej metody fabryki. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla deklaracji konstruktora.

 
Wprowadź parametr

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Wprowadzanie parametru. Wyrażenie jest zastępowane odwołaniem do nowego parametru metody i aktualizowane są wszystkie metody wywołujące daną metodę tak, aby przekazywały wyrażenie jako wartość tego parametru. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla wybranego tekstu rozpoznanego jako wyrażenie.

 
Przekształć zmienną lokalną w pole

Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Przekształcanie zmiennej lokalnej w pole. Umożliwia przekształcenie zmiennej lokalnej w pole. Jeśli zmienna jest inicjowana przy tworzeniu, operacja ta przenosi instrukcję inicjowania do deklaracji nowego pola lub do konstruktorów danej klasy. Refaktoryzacja ta jest dostępna dla zaznaczonego tekstu rozpoznanego jako zmienna lokalna.

 
Hermetyzuj pole Powoduje otwarcie okna dialogowego refaktoryzacji Hermetyzacja pola. Zastępuje wszystkie odwołania do pola metodami pobierającymi i ustawiającymi. Refaktoryzację tę można stosować do wybranego pola lub tekstu rozpoznanego jako pole.  

Komendy refaktoryzacji są także dostępne w menu kontekstowych wielu widoków i w edytorze Java.

Pojęcia pokrewne

Obsługa refaktoryzacji

Czynności pokrewne

Refaktoryzacja
Korzystanie z wyboru strukturalnego

Informacje pokrewne

Okna dialogowe refaktoryzacji
Błędy wyodrębniania metod
Preferencje Java